Pokój Anabelli


Pokój Belli


Pokój Jess

Wchodzi
Widzi bałagan
Próbuje sprzątnąć, daremnie

Przychodzi, chce powiedzieć profesor jak pokonała krasnoluda
Widzi bałagan u pani
Myśli chwilkę
Rzuca zaklęcie sprzątające
Nie wychodzi
Robi porządek własnymi rękoma
Po godzinie wszystko lśni
Zapomniała co chciała powiedzieć pani
Idzie do siebie

Przychodzi zadyszana
Widzi porządek
zastanawia się kto go zrobił
Zapomniała po co tu przyszła
po chwili przypomniała sobie
podeszła do biórka, otworzyła szyfladę, tam też był porządek
niestety po 5 minutach szuflada była jak po przejściu tornada
znalazła odpowiedni dokument
rzuciła zaklęcie układające na szufladę
wyszła zostawiając układającą się szufladę

Wchodzi do swojego pokoju, czytając jakiś list
Nagle poślizguje się na kartce papieru
Traci równowagę, ale za chwilę znowu ją utrzymuje
Patrzy na pokój
Znowu zostawiłam bez opieki zaklęcie sprzątające - myśli
Rzuca to samo zaklęcie
Siada na łóżku i patrzy co robi magia
Nagle spada z łóżka
To zaklęcia ścieliło łóżko
Bloomi podnosi się
Ktoś puka do jej drzwi
Bloomi otwiera drzwi
w progu staje przystojny chłopak

Bloomi gwałtownie mruga oczami
Czy mogę uczyć w tej szkole? - zapytał
Bloomi nie mogła nic odpowiedzieć
Nazywam się Kaname. Przyjdę później. - zauważył, że magia Bloomi "sprząta" w pokoju
Bloomi odwróciła się do pokoju przodem i popatrzyła
Ah! Znowu to samo - pomyślała
Odwróciła się do Kaname, którego już nie było
Kaname - szepnęła

Przychodzi z księgą
Widzi że profesor Bloomi nie ma
Przygryza lekko dolną wargę
Stoi w drzwiach i czeka aż pani przyjdzie

Przychodzi trochę zszokowana
Widzi Rose
Co się stało? - pyta Rose
Widzi w jej rękach księgę
Gdzie ją znalazłaś? Ten zapach... jest bardzo słodki...i znajomy
Przypomina jej się Kaname i wampir
Kaname jest wampirem, ale... tym dobrym. Zabrał tamtego...
Rose wezmę tą księgę, ma w sobie dużo złej energii. Powiedz też innym uczennicom, że nie możecie wychodzić poza szkołę bez opieki mojej lub Kaname. To nowy nauczyciel.

Rose:
- Dobrze pani profesor.
Wychodzi

Przegląda książkę.
Nic tylko puste kartki
Dotknęła jednej strony dłonią.
Z księgi wydobyło się jasne światło.
Bloomi zobaczyła coś czego nigdy nie widziała.
Widziała przeszłość Kaname, i swoją.
Kaname urodził się w rodzinie wampirów, jest czystokrwisty.
Bloomi urodziła się w rodzinie czarodziejek, jest jedną z potężniejszych.
Potem księga opadła na podłogę.
Pojawił się tytuł.
Przeszłość, najpotężniejszych - wyszeptała
Podniosła księgę. Miała zamiar wyjść z pokoju.
Drzwi były zamknięte.
Zatrzasnęły się pewnie - pomyślała
Spróbowała użyć zaklęcia. Daremnie. Zamek ani drgnął.
Położyła księgę. Użyła dwóch rąk do zaklęcia. Drzwi uderzyły o ścianę.
To tak jakby nie zacięły się. Wzięła księgę, ale drzwi z hukiem trzasnęły i zamknęły się.
Ah! Co się dzieje? - pomyślała
Odłożyła księgę, drzwi otworzyły się. Wzięła księgę, drzwi zamknęły się.
Decydująco schowała księgę do poszewki od poduszki. Wyszła z pokoju i poszła po Kaname...

Wraca razem z Kaname.
Pokazuje mu księgę. Tytuł znowu zniknął.
- Zobacz sobie.
Kaname sięgnął po księgę. Zobaczył to samo co wcześniej Bloomi.
- Niesamowite.
- Prawda?
- Czekaj tutaj jest jeszcze coś.
Oboje dotknęli w tym samym czasie stronę księgi.
Z księgi wyleciał słodki zapach dla Bloomi i jeszcze słodszy zapach dla Kaname.
To była tylko sekunda, ale oboje to zobaczyli.
Wampiry dostały się do szkoły...
Bloomi podbiegła do drzwi
Nie miała w ręku księgi, a drzwi się nie otwierały.
Kaname odłożył księgę. Bloomi znowu spróbowała. Nie udało się.
Spróbowała rzucić zaklęcie. Odbiło się z rykoszetem i leciało w stronę Bloomi i Kaname.
Bloomi wyciągnęła różdżkę. Rozwinęła ją. Zaklęcie odbiło się od niej. A Bloomi została pchnięta do tyłu przez zaklęcie.
Kaname złapał ją.
- Drzwi nie otwierają się!
- Czekaj, ja spróbuje.
Kaname miał mniej więcej ten sam problem co Bloomi. Spróbował je zniszczyć. Tylko uszkodził ściany i kawałek podłogi. Ziemia zatrzęsła się.
Kaname stracił równowagę. Bloomi podtrzymała go, ale nie była tak silna jak Kaname i w końcu oboje upadli.
- Może... spróbujmy razem.
- Nie może pójść gorzej.
Oboje złapali się za ręce. Pociągnęli klamkę. Otworzyli drzwi. Bloomi pobiegła do pokoju uczennic.

przybiega
widzi pania Bloomi
mowi jej o barierze

Wysłuchuje Sary i biegnie do dziury w barierze

Weszła do pokoju
Spojrzała na księgę.
Jeszcze raz dotknęła ją.
Widziała przeszłość jednej z uczennic. (która z was to będzie?)
Ona również jest potężną czarodziejką.
Teraz widziała dokładnie przyszłość tej uczennicy.
Jej przyszłość jest bardzo straszna.
Postanowiła nikomu nic nie powiedzieć.
( Tak propo, wybiorę sobie jedną z was, to będzie ta uczennica. Ale nie wybiorę sobie jej od tak. Musi dużo pisać w Incantatix i w Domino, musi wykonywać zadania, więcej powiem w innym miejscu)

Siedzi na łóżku
Zastanawia się, czy dobrze robi nie mówiąc nic nikomu.
W tym samym momencie do pokoju wchodzi Kaname.
Jedna uczennica wyszła ze szkoły, była w Incantatix. Widziały ją elfiki. - powiedział
Ah, a więc... czy określiły jak wygląda?
Najprawdopodobniej to była Rose
Rose? Posłuchaj Kaname... musisz zerknąć do księgi...
Kaname zerknął i zobaczył to co zobaczyła Bloomi
A więc... to...
No, właśnie... lepiej nic nie mówmy uczennicom... mogą być zazdrosne.
Rozumiem... gdyby jednak jej moc była dla niej za duża...
Myślę, że wytrzyma to. Trzeba nauczyć dziewczyny kontroli własnych mocy. Być może ona sama nie długo odkryje kim naprawdę jest.
Kaname wyszedł.
Ta moc jest potężna, tak jak moja. - pomyślała

Weszła do pokoju
Widzi pocztę na biurku.
- Magiczna poczta? Teraz? - myśli i otwiera list.
Zaczyna go czytać. Dochodzi do końca.
Do jej pokoju wchodzi jedna ze sprzątaczek szkoły.
Widzi przerażoną minę Bloomi.
- Co się stało? - pyta się.
- Agencja... łowców... chce, żebym... patrolowała kilka miejsc w Incantatix.
- Agencja łowców?!
- No, właśnie. Nie mogę odmówić. To by oznaczało, że jestem po stronie wampirów, a to źle odbiłoby się na szkole.
- Jaki zakres miejsc?
- Magiczna restauracja, strumyk, okrągłe jezioro, niekończące się schody.
- Przecież tam są największe ataki wampirów! Toż to szaleństwo!
- Nie musisz mi mówić. Dopisują, że będą tam jeszcze inni łowcy, ale w ukryciu.
- Im nie będzie na panience zależeć.
- Wiem, ale nie mogę nic zrobić. Będę musiała być ostrożna.
Służąca wyszła. Bloomi zerknęła na księgę.
Wzięła ją i dotknęła strony o niej. Księga wydała przeraźliwy krzyk, a potem słychać było tą ogłuszającą ciszę, która dudniła w uszach.
Bloomi odłożyła księgę w bezpieczne miejsce. Wyszła z pokoju nie zamykając drzwi na klucz

Puka do pokoju nauczycielki
Nikt nie odpowiada
Wchodzi do pokoju
Czeka na profesor Bloomi

Wchodzi do pokoju
Widzi Stellę
W czym mogę pomóc, Stello? - pyta się

-Pani profesor gdy dzisiaj siedziałam w kwiatowym ogrodzie wyczułam negatywna energię,po chwili pojawiły się wampiry,pokonałam je ale wyczuwam dużo  więcej negatywnej energii,do tego jest o wiele silniejsza,a na to wszystko zbliża się w dość szybkim tempie w kierunku szkoły-mowie zdenerwowana

Dobrze, dziękuję z informację. Teraz wróć do swojego pokoju, odpocznij...
Karen wyszła.
Bloomi chwilę siedziała w swoim pokoju, po czym wyszła, myśląc - Muszę iść na patrol do magicznej restauracji...

Wraca po ciężkim dniu
Kładzie się do łóżka (oczywiście już po kąpieli)
Śpi
Coś strasznego jej się przyśniło.
Zrywa się z krzykiem.
Uspokaja się.
Ktoś puka do drzwi.
- Proszę - odpowiada zachrypniętym głosem
- Coś się stało? - przez drzwi zagląda Inuk.
- A co ty tu robisz?
- No, ehem... odwiedzałem Kaname. i nie mogłem trafić i usłyszałem krzyk.
- Szybko mnie znalazłeś. - Bloomi miała własne podejrzenia.
Zerknęła do księgi. Tak, to jest pewne. Musi powiedzieć. Wstaje z łóżka, wychodzi z pokoju w koszuli nocnej, zostawiając Inuka samego.

Wchodzi z karteczką w dłoni
Szuka wzrokiem pani Riki
Nie widzi jej
Czeka

- Ah, jesteś. Musimy natychmiast iść do truskawkowego baseniku. Nie wiadomo do końca kto go zniszczył, ale to na pewno czarna magia.
Bella i Rika wychodzą, a za drzwiami stał Kaname.
- Rika, znam strażniczkę kluczy i przejść. Zaprosiłem ją, ale nie jestem pewien czy już dotarła. Nazywa się Arina, jest odpowiedzialna za łączenie się wymiarów, być może będzie wiedzieć skąd wzięły się tu inne wampiry.
- Kaname, czy jest możliwe żeby jakaś ciemna moc dostała się tu razem z wampirami?
- Nie znam się dobrze na magii, ale wampiry mogły wytworzyć taką energię. To musiał zrobić jeden z czysto-krwistych. To bardzo ciężka magia.
- Oczywiście, ty dałbyś radę?
- Ee... nawet dla mnie ta magia jest za ciężka, nie piję ludzkiej krwi, a tym bardziej czarnoksiężników i innych magicznych istot. A tak w ogóle to gdzie idziecie?
Zdawałoby się, że dopiero co zauważył Belle.
- Truskawkowy basenik został zniszczony przez właśnie tą czarną energię, o którą cię pytałam.
- Może pójść z wami?
- Daj spokój, poradzimy sobie. W końcu będzie nas 3 i to 3 najpotężniejsze.
- Uważajcie.

Pukają,nikt nie odpowiada
Wchodzą czekają na profesor Rike w jej pokoju

Przechodzi przez korytarz obok swojego pokoju.
Przy okazji widzi, że drzwi są otwarte.
Wchodzi do pokoju.
- muszę zrobić coś z tymi drzwiami - zastanawia się.
Widzi Stellę i dziewczynę siedzącą obok.
- Ty jesteś pewnie Arina.
- Tak. - odpowiada dziewczyna
- Stello, dziękuję że przyprowadziłaś Arinę, a teraz możesz nas zostawić.
Karen próbuje się sprzeciwić i tłumaczy co już wie.
Rika nadal jednak prosi, żeby wyszła a dodatkowo poleciła jej powiedzieć o tym Belli.
Karen wychodzi.
- Arina, czy można jakoś zapobiec przeciw wampirom?
- Muszę znaleźć kryształ portali, wtedy wymiary przerwą się.
- Ale wtedy te wampiry, które już się tu przedostały zostaną tu prawda?
- Tak.
- Wiesz może coś na temat wampirów?
- Hm... Są czystokrwiste i te są najsilniejsze, mają specjalne moce, są nobliści i ci też mają specjalne moce. Głównie żywioły.
- Mogą wywołać jakieś ciemne moce?
- Nie słyszałam o tym, chyba że...
Ktoś zawołał Rikę. Rika przeprosiła na chwilę i wyszła z pokoju. Potem już nie wróciła...

Przychodzi
Musi pilnie rozmawiać z Riką
Nie widzi jej
Czeka

Przychodzi
Widzi że pani nie ma
Tworzy magiczną karteczkę
Pisze pani o wiadomości od Yuuki (o Lucasie nie pisze)
Zabezpiecza
Chowa w miejscu gdzie nikt nie zajrzy
Chowa do pamiętnika Riki tajemniczą wskazówkę gdzie szukać karteczki z hasłem, tylko jedna z najpotężniejszych mogłaby odczytać ją
Myśli że karteczka jest bezpieczna
Wychodzi

Wchodzi do pokoju
Zastanawia sobie, czy czarodziejki poradzą sobie z elfami, które nasłała na nie żeby sprawdziły ich umiejętności.
Wie też, że Mia poradziła sobie bardzo szybko.
Inne jeszcze nie zostały sprawdzone.
Sięga po pamiętnik.
Widzi karteczkę. Czyta...
Podchodzi do radia. Otwiera. Widzi małą karteczkę, która wylatuje.
Rika szybko ją łapie. Karteczka zaświeciła się i rozłożyła.
Dyrektorka przeczytała karteczkę i usiadła na krześle.

Przychodzi
Czeka na panią
Ma pomysł, który może uratować Stellę. Łączona magia najpotężniejszych.
Chce powiedzieć to Rice, może to coś da?

- Bello, wiem że chcesz pomóc swojej przyjaciółce, ale łącząca moc nawet najpotężniejszych z naszego wymiaru nie jest wystarczająca. Karen trafiła na ciężkiego przeciwnika. Najlepsi medycy zajmują się nią bez chwili przerwy.

-Szkoda że nic nie możemy zrobić... ale będzie dobrze. Wierzę w to...

Wchodzi do pokoju
Zamyka drzwi i podchodzi do półki na regale.
Wyciąga jedną książkę do połowy.
Ściana obok odsuwa się ukazując skrytkę z księgą bez tytułu.
Wyjmuje ją ostrożnie.
Powoli otwiera ją na środku.
Przejeżdża palcem po kartkach.
Zamyka oczy.
Widzi to. Widzi pozostałe dwie. Widzi również ich moc.
Ich moce są na granicy wyczerpania, jeżeli ich moc nie wybuchnie to stracą ją na zawsze.
Rika otwiera oczy. Zamyka księgę i odkłada ją do skrytki.
Siada na łóżku. Doskonale pamięta dzień, kiedy jej moc wybuchła.
Miała wtedy 16 lat, poprzednia dyrektorka była bardzo miła, ale w tamtym dniu zmarła. Jej następczyni była okropna, bardziej przypominała wiedźmę niż czarodziejkę.
Tego samego dnia została obalona, po tym jak zakazała używać jakiejkolwiek i kiedykolwiek magii. Rika założyła grupę, z którą razem pokonały nową dyrektorką, ale podczas ataku Riki, dyrektorka opowiedziała jej jak zabiła jej poprzedniczkę. Wtedy moc Riki wybuchła, a ona stała w magicznych płomieniach. W jej oczach koleżanki dostrzegły płomienie. Mogła wtedy rzucać zaklęcia samym ruchem ręki. Dzięki temu starszyzna uznała ją za godną by poprowadzić szkołę. Do tej pory jej magia ponownie nie wybuchła. Teraz wszyscy członkowie grupy Riki są ważnymi osobami w Incantatix.
Rika wyszła z pokoju.

Przychodzi, chce powiedzieć dyrektorce o wydarzeniu na Słonecznej Łące
Puka do drzwi
Nikt nie odpowiada
Pociąga za klamkę, drzwi są otwarte
Wchodzi
Siada na krześle i czeka na Rike

Staje na najwyższym stopniu schodów
Chowa się za ścianą
Czeka na Kaname

Ciągle czeka
Postanawia iść na łąkę i dopytać elfika o szczegóły, bo czuje, że nie powiedział jej wszystkiego
Wstaje
Wychodzi

Przychodzi znowu, zna już wszystkie szczegóły
Czeka

Wchodzi
Widzi Jess.
- Co się stało Jess? - pyta ją.
Dowiaduje się nieco o potworze.
- Powiedz wszystkie szczegóły, które o nim wiesz.

- Elfik mi powiedział, że ten potwór jest stworzony przez wampiry, które chcą rządzić wszechświatem. Potwór wysysa z czarodziejek moc i chyba potrafi ją przekazać wampirom. Wampiry pracują teraz nad potworem lądowym. Ten potwór używa macek do wysysania mocy i się szybko rozmnaża. To chyba wszystko... - opowiada

Idzie do swojego pokoju

Przychodzi z uśmiechem na twarzy
Jest zachwycona okolicą
Czeka na dyrektorkę szkoły

Wchodzi do pokoju
- Tak? Do mnie?

-Jeśli pani jest dyrektorką, no cóż, jestem profesor Lilian Gertan. Prowadzę badania na temat nauki czarodziejek. Chciałabym zobaczyć na jakim poziomie są tutejsze czarodziejki.

Przychodzi
Chce opowiedzieć Rice o lądowych potworach
Puka do drzwi
Czeka
Przypomina sobie że ciągle jest Enchantix
Transformuje się
Chowa różdżkę do kozaka

Rozmawia z Lilian.
- Nasze czarodziejki wykazują duży poziom, poza tym trzy z nich są najpotężniejszymi czarodziejkami. Reszta jest tak silna, że wystarczy im jedno zaklęcie, a już po najmocniejszych ścianach, murach.
Nagle słyszy pukanie do drzwi.
- Proszę.
Do pokoju wchodzi Jess.
- O co chodzi?

- Przepraszam, bardzo mocno przepraszam, ale złamałam zasady i wyszłam dzisiaj na spacer, bo już nie wytrzymywałam siedzenia ciągle w szkole. Więc wyszłam poza mury i spotkałam już lądową wersję potwora, dokładniej ich było trzech. Szykuje się wojna... Ale znam ich pietę Achillesa - to macki. Reszta ciała jest odporna na nasze zaklęcia oprócz macek. - opowiada Jess na jednym oddechu
Patrzy na Rike
- To ja może już pójdę - mówi i wychodzi

Przeprasza Lilian, wychodzi z pokoju, potem ze szkoły.

Nagle wlatuje do pokoju
- Pani profesor, ktoś mnie porwał i - nagle widzi, że w pokoju jest tylko kobieta która była tutaj poprzednim razem - Och, przepraszam
Postanawia nic kobiecie nie mówić, bo ona może być wrogiem
Wraca do zwykłego wyglądu
Nie chowa różdżki
Siada na krześle
Rozmawia z kobietą, dowiaduje się, że ma na imię Lilian i po co tu przybyła
Czeka na Rike i rozmawia z Lilian o różnych sprawach - oprócz o naszyjniku

Przychodzi.
Widzi Jess i Lilian.
Rozmawia z nimi, ale nie o tym czym chciała i czeka na Belle.

- Pani profesor, taki jeden wampir mnie porwał i chciał mój naszyjnik - pokazuje Rice swój naszyjnik - Mówił, że ten naszyjnik ma wyjątkową moc no i ma - mówi na jednym oddechu, bierze kolejny oddech i mówi spokojniej - No i są takie cztery - wyjmuje z kieszeni trzy pozostałe naszyjniki - i gdy ich moce się połączą mogą komuś dać władzę nad żywiołami - opowiada przejęta - Udało mi się uciec i zabrać pozostałe naszyjniki
Myśli "ciekawe czy Rika zrozumie coś z tej mojej paplaniny"

Puka
Otwiera drzwi
-Pani profesor okryłam dwie rzeczy!

Przychodzi
Puka do drzwi i wchodzi

Widzi tłum w swoim pokoju XD
Lilian poszła zwiedzić szkołę.
- Najpierw zajmę się sprawą Lily. Mów o co chodzi.

-Powiem lepszą wiadomość najpierw. Odkryłam jezioro z wodą która uzdrawia. A gorsza jest taka... Że pod zamarzniętym jeziorem jest siedziba niewidzialnych potworów! Proszę zobaczyć.
*pokazuje profesor Riki zdjęcie z potworami*

Ee, no... tu nic nie ma na tym zdjęciu XD. Ale mówisz, że skoro są niewidzialne.

-Jak to?
Spogląda na zdjęcie
Widzi okropne potwory jak na dłoni
-Czemu ja je widzę na zdjeciu, a pani nie?

- Ginny, te potwory mają macki? - pyta się

Rika bierze zdjęcie do ręki.
Poczuła bijącą energię od zdjęcia.
Wyciągnęła różdżkę, a jej końcówką dotknęła zdjęcia.
- Zdjęcie było zaklęte. Tylko ty mogłaś je zobaczyć. Teraz zdjęcie jest poprawne i nikt ich nie widzi. Te co widziałaś, najprawdopodobniej były fałszywkami. Co oznacza, że twój aparat robi fałszywki. Gdziekolwiek zrobisz nim zdjęcie będziesz widziała tam potwory. Źle zrobiłaś, że wyszłaś ze szkoły.

-Nieee... Tylko okropne łapy i wielkie worki.

Zaczyna się śmiać
- Biedna Lily  XD - chichocze - widzi potwory ^^

Zastanawia się
Postanawia udowodnić że potwory istnieją tylko jeszcze nie wie jak

Nagle sobie coś przypomina
- Pani profesor, co zrobić z tymi naszyjnikami - macha trzema naszyjnikami

Nikt jej nie wieży
Wychodzi
Gdy jest już na korytarzu błękitne łzy kapią na podłogę
Idzie do pokoju
Nie wie jednak że ktoś się za nią skrada

Ginny wyszła z pokoju.
Rika odwróciła się do Jess.
- Podaj naszyjniki.  - wzięła je do ręki. - tak jak myślałam, jest tutaj naszyjnik należący do królowej jeziora, pani syren. Zatrzymaj swój naszyjnik.
Nieschowaną różdżką stworzyła portal do muszli w jeziorze. (tu piszecie, że przechodzimy, a potem jesteśmy w jeziorze)
Rika stworzyła 3 bańki z powietrzem, ocieplane (pełny luksus, brakuje jeszcze tylko fotela XD)

Jess wchodzi do jednej z baniek i czeka na Rikę i Belle

Rika wchodzi do swojej bańki i patrzy na Bellę, czeka na nią.

Wchodzi do trzeciej bańki

Ma nadzieje, że Rika pójdzie pierwsza, Jess się boi że się zgubi

Rika przechodzi przez portal. A za nią Jess i Bella.

Przychodzi
Wsuwa kartkę przez szparę w drzwiach
Otwiera drzwi i kładzie walkie-talkie i zdjęcie

Na kartce jest: Droga profesor Riki!
Wiem że to niebezpieczne i nie wieży mi pani ale idę szukać potworów. To lista czemu w nie wieże:
1.Zauważa napis: ,,Magiczny aparat! Ujawni każdą obecność"
-Tata mi go dał! Czyli on.. On wiedział że jestem magiczna!
Przypomina sobie tajemniczość mamy, pamięta jak chowała się w pokoju i wtedy dobiegały z niego dziwne dźwięki
-Mama...
Przypomina sobie jak mama powiedziała do niej ,,Uważaj na siebie w magicznym świecie!"
Myślała wtedy że to tylko przestroga
Przypomina sobie jak mama opowiadała jej bajkę na dobranoc gdy była mała były w niej niewidzialne potwory wychodzące z zamarzniętego jeziora i atakujące ją
Była to opowieść o niej, a opis opowiadał o nich tak samo jak widziała je na zdjęciu
No i na koniec powiedziała że zobaczy je tylko ten który w nie uwierzy.
- Nie rozumiem... Kto w nie uwierzy, wiec jak zobaczyłam je na zdjęciu i czemu dopiero w tedy? No tak! Nie wiedziałam że to potwory, ale dopiero po zrobieniu zdjęcia uwierzyłam że może one są groźne i są potworami. Ale zaraz koniec był jeszcze taki: ,,Kiedyś powrócą by zaatakować tych którzy w nie wierzą" O nie jestem w niebezpieczeństwie! Do widzenia!

PS. Niech pani uwierzy, proszę!

Siada na podłodze i płacze
Jej łzy padają na podłogę co sprawia że robią się na niej zamazane znaki
Nie zauważa ich: !#(^*$#@_+":<,?/+-=-()%^@!&
Wychodzi

Bierze  i czyta kartkę od Lily.
- Te potwory można jednoznacznie pokonać. - myśli.

Puka
Wchodzi

Idzie do pokoju

Wbiega do pokoju
-Pani profesor, pani profesor! Te potwory zabrały mi broń! Znalazłam to na parapecie!
Pokazuje Profesor Rice futro (albo włosy, sierść kto jak woli to nazwać) i kieł
-Podsłuchałam też rozmowę potworów, niestety jakoś dziwnie mówią więc zrozumiałam tylko: Atak,  w szkole, czarodziejki, córka, Diana i Alfred
Zamyśliła się na chwilę
-Nie wiem co to znaczy, sądzę że chcą nas, czarodziejki, zaatakować. Ale dalej... Zrozumiałam jeszcze jedno, muszę odkryć czemu kradną broń, i inne rzeczy. Ale najważniejsze... Muszę odkryć tajemnicę mojej rodziny!

Słyszy co mówi do niej Lily.
Wie o co jej chodzi.
- Diana i Alfred, znam ich - myśli Rika - Nic nie powiem. Potwory wróciły, historia lubi się powtarzać.
- Dobrze, możesz już iść - odpowiedziała spokojnie z uśmiechem.

Rodzice Lily przychodzą
Pukają
Wchodzą do pokoju
-Dzień dobry, jestem Diana, a to Alfred mój mąż.
-Jesteśmy rodzicami Lily.

- Tak, wiem. A wy doskonale powinniście wiedzieć, że Lily jest jedną z najpotężniejszych czarodziejek. Ale co się stało? Połóżcie Lily na razie w moim łóżku.
Słucha opowieści o promieniu itd.
- Wiem gdzie to jest. Pójdę i to zniszczę.
- My już próbowaliśmy i nic.
- Jestem pierwszą najpotężniejszą więc, może tak nie wyglądam, ale znam zaklęcia, które zniszczą całe miasto jednym ruchem. Taki promień będzie pestką.
Podeszła do Lily. Rozłożyła różdżkę. Jej końcówką dotknęła czoła Lily. Po chwili Lily obudziła się.
Jej rodzice zabrali ją do pielęgniarki.
Rika wyszła ze szkoły

To ja będę cicho i nie przeszkadzając obserwować czarodziejki
Żegna się z Riki
Wychodzi


:ana2: RIKĄ, RIKĄ. Wbijcie sobie to do głowy, że jestem Rika!

Wpada do pokoju z krzykiem
Zauważa że profesorki nie ma
Siada na łóżku
Dusza lata wkoło po pokoju
Wychodzi na chwilę

Przychodzi znowu
Siada na łóżku
Czyta legendy
Znajduje obowiązującą  do gatunku lodowych potworów
Czyta ją cicho
Zapamiętuje słowa: (Trochę inaczej napisane tu) Pierwsze lodowe potwory są potomkami Yeti. Ale żądne władzy uciekły od swych rodzin i zaczęły samotne życie w lodowej krainie - na domino. Nikt nie wie jednak gdzie.
- Ja wiem, prycha cicho
Czyta dalej: Potwory nauczyły się mowy ludzkiej i wielu rzeczy które potrafią ludzie. Mają też magiczne moce jak niektórzy ludzie.
Zamyka książkę
Czeka na profesor Rikę

Wchodzi od pokoju.
- Hę? - to była jej reakcja na widok Ginny.
Naprawdę nie wiem jak wytrzymały to poprzednie dyrektorki bez swojego gabinetu...

-To za długa opowieść by ją mówić w całości. -Proszę - mówi podając jej skrawek papieru - to powinno wszystko wytłumaczyć.
Nagle z zakamarka wylatuje dusza
Przygryza wargi
-To też jest tam wyjaśnione
Uśmiecha się krzywo

- Gdybym miała nadal swoją różdżkę... ale muszę zwołać 4 najpotężniejsze i zdecydować o tym.

Rozgląda się po nowym pokoju
Zaciesza
Kładzie się na łóżku i słucha muzyki

Wchodzi do salonu ze stosem papierów
Wzdycha.
Wyciąga jedną rękę, żeby otworzyć sobie drzwi.
Stos przechyla się.
Łapie go w ostatniej chwili.
Używa magii i otwiera sobie drzwi.
Kładzie wszystkie papiery na ogromnym biurku.
Zostawia papiery i wychodzi z pokoju.

Ma ochotę wyjść na dwór
Przypomina sobie karteczkę
-Hm... nie wychodzić poza szkołę... ale o poleceniu poza szkołę i pójściu dalej nic nie ma ^^
Transformuje się
Ukradkiem wylatuje ze szkoły
Zaciesza

W tym pokoju zrobiło się ostatnio tłoczno - myśli XD
Zastanawia się - ma pomysł!

Kładzie się na łóżku
Czyta książkę
Zaciekawiło ją to
Dajmony są jakby twoją drugą osobowością. Towarzyszą ci na każdym kroku. Każdy ma swojego własnego. Dajmony również mają moc, i zawsze ci pomogą. Ale gdy właściciel włada np. czasem, dajmon taki nie będzie. On będzie miał zupełnie inną moc. Jak go przywołać? Trzeba wypowiedzieć zaklęcie ze strony 12.
Przewraca na stronę 12
Zaklęcie przywołujące dajmona brzmi Elie Venite Mieo (czytaj: Elje Wenite Mjeo). Gdy je wypowiesz, twój stróż pojawi się pod postacią myszy i będzie ci towarzyszył jako mysz aż do czasu zagrożenia, z którym nie możesz sobie poradzić. Wtedy twój własny dajmon pomoże ci. Każdy rodzi się już z imieniem, sam ci się przedstawi (dajmony umieją mówić).
-Elie Venite Mieo!
Czeka
Nagle przed nią pojawia się fioletowe światło
Kształtuje się i widzi małą, jasno fioletową mysz.
-Witaj, Bello. Jestem Lirion. Twoja dajmona władająca duszami ^^
Zaciesza
-Na prawdę mi się udało!
-Jasne ^^ to dość łatwe zaklęcie :D
-A mogę na ciebie mówić Liri? Li? Lirio? Lir?
-Jak chcesz xd
Leci do pokoju Lily jej o tym powiedzieć razem z książką i Lirion

Przychodzi
Ze wściekłością skacze na łóżko
- Jak to się stało? - pyta samą siebie - cała tablica... zniknęła
Myśli o tym co się stało
15 minut temu
Do Jess przylatuje bąbelek z wiadomością
Odsłuchuje wiadomość: Jessico, tablica z zadaniami na ministrów zniknęła! Nic nie zostało! Nasz duszek nie może sobie przypomnieć konkurencji! To tragedia!!! Marie
Znów teraz
Ktoś puka do drzwi
Otwiera je
Widzi kuriera
Odbiera przesyłki
Widzi nowe lakiery
Ustawia je
Idzie do biblioteki

Wraca z biblioteki
Wlewa wodę do wanny
Wchodzi do wanny
Przywołuje książkę
Czyta książkę podczas kąpieli
Zaciekawił ją jeden rozdział
Czyta Go
Wyczytuje, że na III zadaniu jest klątwa, która sprawia, że wszystko to, co odpowiada za zadania znika.
- Tablica - szepcze Jess
"Klątwy nie da się odwrócić, bo już wielu potężnych czarodziejów próbowało. Jedynym sposobem przygotowaniem III zadania jest pójście na żywioł. Inaczej wszystko zniknie"
Uspakaja się
Na szczęście pamięta wszystkie zadania
Wychodzi z wanny
Przebiera się w piżamę
Kładzie książkę na półkę
Idzie spać

Kładzie kartkę na pościelonym łóżku Belli.
Treść:
Bardzo mi przykro, Bello, ale twoja przyjaciółka - Yuuki zginęła. Przyczyna śmierci nie jest do końca pewna. MPM (Magiczna Polcja Ministerstwa) przysłała zdjęcie. Ja jednak podejrzewam o to wampiry. Klątwa najpotężniejszych zadziałała...

Przychodzi
Czyta karteczkę
-Yuuki...-szepcze- Nie żyje... to moja wina...
Otwiera szufladę
Wyciąga album
Siada na łóżku
Otwiera go i ogląda zdjęcia
Pierwsze zdjęcie przedstawia Yuuki
Drugie ją
Trzecie je obie, z halloween, jak miały po 11 lat
Czwarte znowu Yuuki
Piąte ją, na przedstawieniu gdzie grała Japonkę
Dochodzi do szóstego zdjęcia Przedstawiającego jej kuzynkę
Nagle przeszywa ją ból
Album spada na ziemię
Na zdjęciu pojawiają się ślady krwi
Upada na ziemię zemdlona

Wstaje
Kąpie się
Ubiera się
Wychodzi z pokoju
Widzi coś czerwonego wypływające z pokoju Belli
Dotyka tego i wącha
Z przerażeniem stwierdza, że to krew
TRANSFORMACJA: Believix
Spogląda na lustro
Widzi:
Zaczyna zwijać się ze śmiechu z powodu swojego wyglądu
Nagle opamiętuje się
Wchodzi do pokoju z różdżką w ręku
Widzi zemdlałą Belle
Podbiega do niej
Nie wie co robić
Biegnie po pomoc

Wbiega do pokoju Belli
- Bella, ocknij się?! Słyszysz mnie?! - mówi do dziewczyny poklepując ją po twarzy
Polewa twarz Belli wodą
Dziewczyna powoli otwiera oczy

-Jess... - szepcze
Wpada do pokoju
-Jess! -Krzyczy
Przytula ją
-Jess... Musisz mi pomóc
-Pani profesor :D - śmieje się
Wbiega chłopak

Powoli otwiera oczy (EEJ! To ja pisze czy sie obudziłam TT)
-Co sie... oO
Patrzy na Jess, Lily i tego chłopaka
-Dobra... co mnie ominęło?
Wstaje

Rzuca się na Belle
Nagle jedna rana zaczyna ją strasznie piec
Odkrywa rękaw
Widzi dziwną ranę w kształcie kropli
Bella też ma taki, w tym samym miejscu
Oddala się od niej
Rana już nie piecze
PRzybliża się i oddala
Gdy jest blisko Belli rana piecze, gdy daleko przestaje
-To dziwne..

- Zobaczyłam krew i tutaj wpadłam i zobaczyłam ciebie omdlałą!!!

-oO

Chłopak bierze ją na ręce
-POSTAW MNIE!!! POSTAW MNIE SŁYSZYSZ????? KIM TY JESTEŚ ŻE MASZ PRAWO BRAĆ MNIE NA RĘCE!!??? POSTAW MNIE!!!!!!!! - wrzeszczy na niego
-Mówiłem Ci kim jestem, a nazywam się Kanaye.
-I TAK MASZ MNIE POSTAWIĆ!!!!!!!!!
-Nie zgadzam się
Transformuje się i wzlatuje do góry
Kręci jej się w głowie
Opada na podłogę

Nagle coś ją opętuje
Wychodzi

Kanaye podchodzi do niej spokojnie
Klęka przy niej (Kanaye)
Wpatruje się w jej zamknięte oczy
Powoli wstaje
Nie opiera się gdy Kanaye bierze ją na ręce
Czuje się zbyt zmęczona
Kanaye siada na łóżku

Podchodzi do drzwi pokoju.
Przypomina sobie, że nie wzięła kluczy od Kaito.
- Eh... - opiera się o drzwi.
Ziewa.
Nagle widzi przed sobą Kaito, trzymającego przed sobą klucze.
- Zapomniałaś je wziąć.
Anabelli zakręciło się w głowie, po czym padła w ramiona Kaito  (ponownie x.d)
- Anabella! Anabella! Anabella...
Zamknęła oczy, zemdlała.
Kaito otworzył drzwi.
Wszedł do odpowiedniego pokoju - pokoju Anabelli.
Położył ją na łóżku.
Zniknął.

Usypia
Kanaye wstaje
Zanosi ją do pokoju (Kanaye)

W połowie nocy budzi się z koszmaru.
- ehe... ehe... - kaszle.
- O obudziłaś się. - Anabella rozpoznała głos Kanaye.
- Dlaczego tu jesteś?
- Na polecenie Kaito. - siedział na wysokim parapecie.
- Kaito...?
- Tak, poinformował mnie, że zasnęłaś, ale coś go niepokoiło, więc mnie tu przysłał. Jak wiesz mam moce uzdrowicielskie. Wody?
- em.... tak...
Kanaye wyczarował szklankę, potem nalał wodę swoją mocą. Niezauważalnie dosypał czegoś jeszcze przed podaniem.
Wręczył szklankę Anabelli.
- Dzięki... - szybko wypiła.
Ziewnęła.
- Pr...
- Powinnaś już iść spać - nie pozwalając dokończyć jej zdania.
Zeskoczył z parapetu i usiadł na krześle.
Anabella trochę zawstydzona położyła się, a potem bardzo szybko zasnęła.

Obudziła się.
Wstała.
Przejrzała się w lustrze.
Nie przyzwyczaiła się do nowego wyglądu i zdziwiła się kiedy się zobaczyła.
Miała ochotę posprzątać w swoim pokoju.
Użyła zaklęcia samo sprzątającego.
Odwróciła się, nie patrząc na skutki.
Sięgnęła po papier, który leżał na biurku.
Zatrzymała się w połowie ruchu.
Nie słyszała jak magia sprząta.
Odwróciła się.
Nic się nie poruszało.
Stwierdziła, że musi poćwiczyć wyzwolenie energii z tego ciała.
Wyszła na korytarz, a potem poszła do swojego gabinetu.

Przychodzi
Pada z nóg
Kładzie się na łóżko
Włącza muzyki i słucha jakiejś odprężającej
Odpoczywa

Przylatuje tu piaskowy ptak
Leci do pokoju Anabelli, a potem Belli
W obu pokojach zostawił pergaminy:

Belli:


Anabelli: