Leży na kanapie, ogląda telewizję i żre żelki
Podchodzi Arek- chce wyjść na dwór
Wzdycha
Wstaje
Cała rodzina idzie na dwór

Siedzi na kanapie i ogląda telewizję
(kichać zombie, znudziły mi sie)

przychodzą
puka
czekają

Przychodzi z rodziną.
Pakują się.
Przychodzą robotnicy.
Wychodzą, robotnicy rozpoczynają pracę.
REMOOONT <3

Cała rodzina przebywała w ogrodzie. Amentia, Zosia i Arek bawili się we trójkę. Ania rozwieszała pranie, dzisiaj była to jej kolej. Kira siedziała pod parasolem z Lightem przeglądając papiery. Dopiero uświadomiła sobie że nawet latem ma pełno pracy. Westchnęła ciężko. Poprosiła chłopaka, by zajął się młodszymi domownikami. Sama opuściła willę i udała się w inne miejsce.

Ania postanowiła zająć się pod nieobecność matki rodzeństwem. Wzięła więc rodzinny budżet. Dała młodszym dzieciom chwilę na ubranie się i poszli na miasto zrobić małe zakupy.
[Kira, zostaniesz bez pieniędzy c: ]

Nuda z czasem ogarnęła praktycznie każdy zakątek domu. Ania siedziała przy komputerze w swoim pokoju, znudzona przeglądając różne fora. Arek kursował co chwilę z salonu do lodówki i z powrotem, nie mając specjalnego powodu. Po prostu podchodził sprawdzić co jest do jedzenia, wracał oglądać telewizję i po chwili postanowił sprawdzić jeszcze raz, może magicznie coś się pojawiło. Niestety nie, lodówka dalej była pełna rzeczy na które akurat nie miał ochoty. Zresztą, nie był nawet głodny. Po prostu się nudził. Nie tylko on. Amentię również ogarniała nuda. Siedziała ona w swoim pokoju, patrząc na okładki książek które posiadała. Nie miała ochoty czytać jednak żadnej z nich. Westchnęła ciężko, wzięła w końcu losową lekturę do ręki i otworzyła. Zaczęła czytać. Zosia natomiast siedziała na dachu razem z Joshem, królikiem który notabene był jej ulubionym zwierzakiem. Głaskała znudzona jego sierść, nawet nie zauważając że robi to pod włos i patrzyła w niebo.

Ania obudziła się dzisiaj pierwsza. Czuła się szczęśliwa z powodu wczorajszego występu. Wstała z łóżka. Wyszła z pokoju po drodze potykając się o różne rzeczy leżące na ziemi. Poszła do łazienki gdzie umyła się, ubrała i uczesała. Spojrzała w lustro. Tak. Widziała w nim zwyciężczynię castingu. Wierzyła w to całym sercem. Uśmiechnęła się szeroko i poprawiła bluzkę. Następnie poszła do sypialni Arka, sprawdzając czy młodszy brat jeszcze śpi. Chłopiec leżał na łóżku nieruchomo cicho chrapiąc. Ania kiwnęła głową, zamknęła cicho drzwi i sprawdziła pozostałe pokoje upewniając się, że wszyscy młodsi członkowie rodziny Yagami jeszcze spoczywają w objęciach Morfeusza. Zeszła do kuchni. Po chwili po całym domu rozeszły się delikatne zapachy tostów, jajecznicy i parówek. Docierały one po kolei na wyższe piętra budząc dzieci które natychmiast schodziły na śniadanie. Po chwili cała czwórka rodzeństwa siedziała na dole jedząc śniadanie ugotowane przez Anię. Dziewczyna uśmiechnęła się i zdradziła rodzeństwu swoje plany na dzisiejszy dzień. Po godzinie cała ekipa była już gotowa do wyjścia.

*Akcja dzieje się 6 sierpnia żeby nie było c: *
Ania skończyła zakupy. Gdy wróciła, Zosia i Amentia bawiły się w pokoju starszej z nich. Arek siedział w ogrodzie gotowy poinformować Anię, jak wygląda sytuacja. Pomógł jej także wszystko rozłożyć. Tort położyli na samym środku ubranego stołu, wokół niego umieścili puddingi, tartę i babeczki. Arek zaczął układać sztućce, szklanki i talerze. Ania w tym czasie wyjęła z piekarnika i szafki przygotowane wcześniej ciastka i rozłożyła je na stole. Było ich całkiem sporo, przez co ledwo znalazło się miejsce na soki i wodę. Gdy skończyli, na miejscu Amentii, które było specjalnie oznaczone różową wstęgą położyli poduszkę z koroną i pudełko z prezentami. Wtedy Arek pobiegł na górę i zawołał dziewczynki. Gdy przyszły na miejsce, solenizantka patrzyła oniemiała na to co zobaczyła.
-P-Pa-pamiętaliście?! - Wydukała przejęta.
Prezenty bardzo jej się spodobało, to było widać. Poza tymi od Ani, dostała także kartkę wykonaną przez Zosię i specjalną koronę którą wykonała razem z Arkiem którą natychmiast została ukoronowana. Cała rodzina spędziła radośnie cały dzień. :3

Ania siedziała w swoim pokoju. Nie czuła już nic poza ogromną pustką w sercu. Czuła się jak martwa. Ledwo była w stanie poruszać jeszcze palcami na tyle, żeby naciskać klawisze. Od kilku dni pisanie było jedynym, co robiła. Czy to było normalne? Nie. Zdecydowanie. Reszta rodzeństwa martwiła się o nią. Zamknęła się w swoim pokoju. Bez jedzenia, picia. Łazienki. Ile mogła tak wytrzymać? Zostawiali jej posiłki pod drzwiami. Niektóre znikały, inne stałyby tam aż do zgnicia. Zależnie od dnia. Ania jadła co trzy dni. Prawdopodobnie wychodziła z pokoju załatwić potrzeby fizjologiczne tylko gdy nikogo nie było w domu lub chociaż na piętrze. Arek próbował dogadać się z nią przez komunikatory - gadu-gadu, skype, facebook. Nic nie działało. Rodzeństwo było bezradne.