Przychodzi
Idzie do jednej z jaskini
Ogląda stalaktyki
wychodzi z jaskini
Podchodzi do wodospadu i siada na jednymm z jego kamieni

Przychodzi
Siada na kamieniu
Rozmyśla
Wstaje
Idzie zwiedzac jaskinie
Wraca do domu

Przychodzą
Spacerują
Wchodzą do jaskini
Odkrywają w jaskini stare znaki, zrobione przez jaskiniowców
Oglądają je dokładnie
Wychodzą z jaskini
Zdejmuje buty
Moczy nogi w wodzie
Idą dalej

Kira przybiegła rozglądając się. Ukryła się w jednej jaskini. Wiedziała że nie jest to najlepsza kryjówka. Ale to nic. Czekała, aż przyjdzie żołnierz. Czekała na niego. Uzbrojona w ostre zęby i sztylet. Czas na ucztę.

Kira słyszała jego kroki. Wiedziała, że nie powinna ich słyszeć. Ale była połączeniem Neko i wampira. Jej słuch był tak dokładny, że usłyszałaby jak upada moneta na drugim końcu miasta. Słyszała więc kroki i bicie serca żołnierza. Czekała.

Kira odwróciła głowę. Nie. To nie tak miało być. On nie miał strzelać. Ona miała go zabić. Widziała wszystko w zwolnionym tempie. Nabój wolno leciał w jej kierunku... ona cofnęła głowę... odwróciła ją.... odsunęła się lekko... nabój przeleciał milimetry od jej twarzy... już. Po wszystkim. Uśmiechnęła się, wyskoczyła z jaskini i skoczyła na żołnierza wyrywając mu broń i przewracając go. Wrzuciła ją do wody. Położyła się na nim lekko napierając. By zbić go z tropu jeszcze bardziej i zarazem nieco się nim pobawić przed jego śmiercią leżała na nim w lekko zbereźnej pozie uśmiechając się. Pocałowała go namiętnie...

Kira pogłębiła pocałunek, po krótkiej chwili jednak nagle przerwała i uśmiechnęła się szeroko
-A teraz... umieraj.

Kira nie odpowiedziała. Zamiast tego po prostu wgryzła się w jego szyję i zaczęła pić krew. Niedługo go zabije. Nie obchodziło jej, czy chłopaka zabolało czy nie. Po prostu chciała się napić krwi. Tęskniła za smakiem ludzkiej krwi....

Kira oderwała się na chwilę od jego szyi i wytarła krew ściekającą po jej brodzie.
-Uhuhu, to już ci się nie podoba? - Zapytała słodkim głosikiem. - Ja dałam tobie moje usta, ty daj mi swoją krew, coś za coś...~
Dopadła ponownie jego szyję.

-Ojeeej~ przepraszam, ale nie martw się, niedługo już nic a nic nie będziesz czuć~
Wtopiła ponownie zęby w jego szyję by go wykończyć. Nie miała zamiaru przejmować się sprzątaniem zwłok. Zeszła z martwego mężczyzny i rozejrzała się.