Przylatuje na miotle
Ląduje w ogródku
Wchodzi do domu
Wita się ze wszystkimi
Zabiera swoje ubrania i wkłada do wielkiej torby
Bierze kilka książek, krzyżówek
Pakuje się
Całuje dzieci na pożegnanie
Całuje Daniela
Żegnają się
Leci na miotle do szkoły

Wracają
Natalka się chwali
Przegląda z Darią jej zabawki
Oddają Kasi:
-misia nr 1
-klocki nr 2

Budzi się
Nikogo nie ma w domu
Ignoruje to
Ścieli łóżko
Wybiera ubrania
Idzie do łazienki
Myje się i ubiera
Schodzi do kuchni
Wyjmuje jogurt z lodówki
Je
Wyrzuca pojemnik
Zakłada klapki
Wychodzi
Zamyka drzwi na klucz
Idzie do banku

Kiedy Ginny pchnęła drzwi, te powoli rozwarły się przed nią. Zmęczona, wciągnęła zakupy do środka i położyła na stole. Szybko rozpakowała je i poukładała w szafkach. Nalała do czajnika wodę i odpaliła pod nim ogień. Szybko zdjęła szklanki i wrzuciła do środka po torebce z herbatą. Podczas gdy woda gotowała się, wyjęła z chlebaka chleb i pokroiła na kanapki. Każdą kromkę posmarowała masłem i położyła na ogromnym talerzu. Obrane już ogórki pokroiła w plasterki i ułożyła na kanapkach. Kiedy do jej uszu dobiegł przeciągły gwizd szybko zdjęła czajnik z ognia i jedną ręką zalała herbatę, a drugą zakręcała gaz. Gdy herbata już się parzyła, polała pomidory wrzątkiem, żeby było łatwiej je obrać. Szybko posłodziła każdą herbatę łyżeczkę, wyciągnęła ,,śmiecia" i zamieszała. Obrane już pomidory, pokroiła i ułożyła na kanapkach. Po środku talerza, ustawiła ozdobną solniczkę i pieprzniczkę, i rozpoczęła wołanie rodziny. Wszyscy z apetytem zasiedli do jedzenia, i kanapki znikły tak szybko, że Natalka nie zdążyła nawet ich policzyć. Każdy spokojnie sączył herbatę, gdy Ginny zawołała:
-Czas na deser! - i wyciągnęła z szafki tartę. Paroma ciachnięciami podzieliła słodycz wyjęła sześć talerzyków i postawiła przed każdym deser. Tarta znikła nawet szybciej od kanapek i wszyscy zadowoleni dokończyli herbatę.

-W co tu się ubrać... - rozmyślała Ginny po powrocie z zakupów. - Może tygrysią bluzkę? - zapytała samą siebie wyciągając ubranie z szafy.
-Ale nie mam do niej spodni. Może jakąś sukienkę? Tylko którą? - zaczęła zastanawiać się wyciągając swoje sukienki z szafy.
-Ta nie, ta też nie - odrzucała kolejne stroje - Liściasta czy wiązana?
-Wiązana - szepnął Daniel do ucha i cmoknął Ginny w policzek.
-Dziękuję ^^ - odszepnęła i pobiegła do łazienki się przebrać.
Ubrana w fioletową sukienkę pobiegła pomóc dzieciom się przebrać. Natalce dała marynarską sukienkę, Natalce zieloną z butami do kompletu. Kasię także wystroiła w marynarską sukienkę. Marynarski strój dostał też Michał. Powiedziała dzieciom, że mogą wziąć po jednej lub dwóch zabawkach i zbiegła spakować koszyk. Na początku pokroiła chleb i przygotowała kanapki z dżemem. Włożyła je do pudełka i spakowała do koszyka. Wrzuciła do środka jeszcze: dwie paczki krakersów, cztery napoje, sześć soczków i 2 butelki wody. Wzięła jeszcze obie tabliczki czekolady, wszystkie lizaki i żelki. Zdecydowała, że spakuje jeszcze 6 bułek, 6 rogalików takich i takich, 6 kiści winogron, po pączku dla każdego, tartę, makaroniki, roladę, pudding, 12 jogurtów, 3 paczki czekoladek. Na wierzch wrzuciła jeszcze koc piknikowy, swoje krzyżówki i książkę ,,Siedem mórz". Dzieci przyniosły jeszcze: Natalka bańkownicę, latawiec, statek i jojo. Daria: latawiec, lalki, statek i gwizdek oraz przebranie dla lalki. Kasia: szmacianą laleczkę, statek, pływającą rybkę, pingwinka. Michał: smoka i statek. Sama dorzuciła jeszcze piłkę, butelki dla maluchów, kocyk. Szybko wyszli z koszykiem w ręce i torbą na ramieniu. Zamknęła drzwi i dała kosz Danielowi. I tak wesoła rodzinka ruszyła na piknik.

Daniel zaparkował przed sąsiednim domem i zaczął czekać na dzieci. Już po chwili pojawiły się w drzwiach prowadząc Ginny z zasłoniętymi oczami.

Ginny wyszła przed dom z dziećmi. Była już zmęczona. Najpierw dziewczynki kazały jej się przebierać, a teraz zawiązały oczy i gdzieś prowadziły. Ubrana była w niebiesko białą sukienkę do kolan. Ucieszyła się kiedy zatrzymali się. Już po chwili usłyszała klakson, a gdy dziewczynki odkryły jej oczy zobaczyła samochód. Przez otwarte okno machał jej Daniel. Rozpłakała się ze wzruszenia. Daniel wysiadł i pomógł jej wsiąść na miejsce pasażera, a dzieci ulokował na tylnych siedzeniach. I pojechali, z powiewającą na wietrze różową kokardą.

Cała rodzina rozsiadła się w salonie. Dzieci bawiły się na podłodze, a dorośli przytuleni do siebie obserwowali ich harce siedząc na kanapie. Zwykła sielanka.
-A może urządzilibyśmy piknik... Ostatnio tak świetnie się bawiliśmy... - wymruczała brązowowłosa dziewczyna do swojego męża.
-Przecież jest zimno - odpowiedział tak samo cicho chłopak.
-No to co. Pójdziemy na lodowisko, a potem zjemy na świeżym powietrzu - odpowiedziała. Musiał przyznać, że to dobry pomysł. Po co kisić się w domu, skoro można posiedzieć na dworze.
-No dobrze. Dzieci! - zawołał Daniel - Idziemy na lodowisko, zbierajcie się!
-Jej, hura! - rozległy się radosne okrzyki.
Dziewczyna poszła do kuchni i zaczęła się pakować. Wyjęła z szafy koszyk piknikowy i plecak. Wiklinowy twór zapełniła kocem, butelką ,,Napoju", pudełkiem czekoladek, dwie butelki wody. Dołożyła 6 kubeczków z jogurtem, 3 bułki i kiść winogron. Do plecaka wcisnęła swoje łyżwy, książkę ,,Siedem mórz" i kilka zabawek dzieci. Ubrali się i wyszli całą rodziną z domu. Poszli do garażu i zapakowali się do czarnego samochodu. Daniel usiadł za kółkiem i pojechali w stronę lodowiska.

Dziewczyny przebrały się w sukienki. Ginny założyła złotą sukienkę z turkusowymi ozdobami. Pomalowały też sobie paznokcie. Wtedy usłyszały kroki i stanęły przy drzwiach. Kiedy drzwi się otworzyły wystrzeliły konfetti prosto w Natalkę wołając:
-STO LAT!!! WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO!
Muzyka została włączona, a na torcie zapłonęły świeczki. Natalka pomyślała życzenie i zdmuchnęła wszystkie od razu. Wiwatom i życzeniom nie było końca. Pomarańczowy tort został pokrojony i zjedzony ze smakiem. Następnie odpakowane zostały prezenty: sukienka, S-pod, czekoladki i kolczyki. Jubilatka zaraz przebrała się. Świętowanie trwało i trwało, zjedzone zostały wszystkie babeczki (które nawiasem mówiąc były przepyszne), potem zabrano się za winogrona. Wszyscy zmęczeni zabawą równie chętnie odpoczywali.

O 00.00

  Północ to naprawdę piękna pora. Niebo przystrojone gwiazdami jest jedynym światłem kiedy idzie się przez jakieś lasy i łąki. Jednak kiedy Ginny weszła na swoje osiedle, ta magia zniknęła. Łypały na nią z góry lampy, swym jednym świecącym okiem i zastanawiały się pewnie, co to za wariatka wędruje w godzinę duchów. Szczęście, że nie było wokół nikogo, czyja opinia obchodziła by brunetkę. Bo lampy? Widzą wszystko co się dzieje na ulicy, ale nawet słówka nie wymówią. Chyba, że ktoś je naprawdę mocno, wręcz magicznie poprosi. Poza tym, każdy kto znał ją trochę lepiej, wiedział, że nie jest do końca normalna.
  Białe płatki cały czas spadały z nieba, lokując się po chwili lotu na i tak już mokrych włosach Ginny.
  Na całej ulicy nie paliło się w ani jednym oknie. Dom Aki stał uśpiony, zmęczony codziennymi wrażeniami. Ale, nie... Jednak tuż obok, w domu o numerze 3, z jednego okna dobiegało do niej światło. Podeszła do drzwi, tego budynku i nacisnęła klamkę. Już przy wejściu powitał ją zdenerwowany małżonek:
-Ginny, co się stało?! Jesteś cała mokra! - zawołał.
-A może tak dzień dobry? - burknęła ściągając kurtkę.
-JEST PO PÓŁNOCY! - zdenerwował się Daniel i zaraz pobiegł gdzieś po schodach. Kiedy wrócił, jego żona zdjęła już nawierzchnie ubrania. W rękach trzymał jej piżamę, którą wręczył jej, a potem wysłał ją do łazienki. W czasie gdy Ginny przebierała się, poszedł do kuchni i zagotował mleko na dwa kubki kakao. Gdy drzwi do łazienki wreszcie się otworzyły, dziewczyna wzięła z szafy koc, usiadła na kanapie i zagrzebała się pod nim. Ciepły napój rozgrzał ją i uspokoił. Wreszcie mogli spokojnie sobie wszystko wytłumaczyć. Kiedy zakończyli rozmowę wzięła laptop ze stolika i zaczęła przeglądać różne strony. Oczywiście musiała trafić na stronę modową gdzie oczarowała ją miesięczna kolekcja. Przy okazji, zamówiła też rzeczy z innych miesięcy, bo od dawna tu nie zaglądała. Po skończonych zakupach zgarnęła koc i otulona nim ułożyła się w łóżku. Po chwili usnęła.

Dziewczyna wbiegła na górę po schodach i wyciągnęła z szafy dresowe spodnie i luźną bluzkę na krótki rękaw. Szybko zrzuciła swoje ubranie i założyła strój sportowy, po czym zsunęła z nóg buty na obcasach i wcisnęła stopy w tenisówki. Zawiązała sznurówki i zdjęła całą biżuterię. Wyjęła z szafy głęboką torbę i wrzuciła do niej szczotkę, lusterko i mydło. Zeszła do kuchni i postawiła na stole napój, kiść winogron i tabliczkę czekolady. Zgarnęła wszystko do torby, wyjęła narty i strój do jazdy. Biorąc kluczyki i torbę w jedną rękę, a narty i gitarę w drugą, otworzyła drzwi i weszła do garażu. Zapakowała wszystko do bagażnika. W drzwiach pojawił się Daniel.
-Wychodzisz? - spytał z wyrzutem.
-Wrócę niedługo - odpowiedziała całując go w policzek - Będę przed 22.
Wsiadła do samochodu i odpaliła silnik. Już po chwili wyjeżdżała z osiedla.